طراوشات ذهنی

بسم الله الرحمن الرحیم

ن والقلم و ما یسطرون

و چون گل آدم خلق شد و روح الهی دمیده شد ، اول شایستگی آدمیت او ، علم آدم الاسماء کلها ، تعلیم اسماء الهی بود . اول معلم انسانیت انسان ذات حق بود که اسماء حسنی خود را به انسان آموخت و از آن پس مقام تعلیم را به فرزندان آدم به وراثت نهاد و انبیاء الهی برای تعلیم و تربیت انسان از جان مایه نهادند .

آنکس که شایسته ترین است منتخب الهی برای تعلیم و تربیت انسان است ، و چه کسی شایسته تر از استادی که خود می سوزد تا بارور کند ضمیر خام جوانی که قدم در راه آموختن و دانایی نهاده است ؟

و من مفتخرم که شاگرد استادی استاد ، و دانایی دانا هستم و بر خود می بالم

کلمات کلیدی : استاد، معلم، روز معلم

درس فارسی ، استادی استاد، اما دانشجو بی رغبت ، چه کسی داند اشکال کار کجاست ؟ چگونه است درس زبان خارجه برای اکثر دلچسب تر از زبان مادری است؟ کتاب مشکل است ؟ یا کتاب خوان مشکل یافت می شود ؟ شاید چون زبان مادریست پندارند که خود استادند و چون بر کتاب نظر می افکنند و آن را مخالف خیال خود ببینند دل زده و دل مرده گردند .

رأی من اخیر است . چون از زبان مادری قیل و قال دانیم ، گمان داریم همه چیز دانیم ، حال آنکه آنچه دانیم ده یک فارسی نیست . با فارسی باید زندگی کرد ، دکلمه خواند ، شعر خواند ، نثر خواند و لذت برد . اندک اندک شیرینی آن در دل و جان رسوخ بیشتری کرده و ذهن آماده دستور زبان می گردد.

پس دوست من بدون توجه به دستور زبان ، فارسی بخوان و از خواندن اشعار حافظ ، سعدی ، مولوی ، سهراب لذت ببر تا بیابی آنچه دانی کمتر از یک حرف فارسی است .

کلمات کلیدی : فارسی، دانشجو، استاد